ZAMEK LOCKENHAUS - PRZYPUSZCZALNIE WAROWNIA ZAKONU TEMPLARIUSZY
Zamek Lockenhaus to górska warownia położona w środkowym Burgenlandzie w Austrii. Znajduje się w paśmie górskim Günser Gebirge, na terenie przygranicznego parku krajobrazowego Geschriebenstein-Írottkő, na skraju miejscowości Lockenhaus, na skalnym wzgórzu przy rzece Günsbach. Zamek zaliczany jest do typu zamków górskich.
Pierwsza wzmianka o zamku Lockenhaus pochodzi z 1242 roku. Zamek został zbudowany około 1200 roku i początkowo nosił nazwę „Leuca”. Najstarsze części zamku to wieża główna (bergfried) i mury obwodowe zamku. Nieco młodsze są wieża kapliczna oraz gotycka, dwunawowa sala rycerska z kolumnami. W niszach okiennych kaplicy zamkowej znajdują się fragmenty fresków z XIII wieku, które są najstarszymi freskami w budynkach obronnych i świeckich w Burgenlandzie.
Od 1270 do 1337 roku właścicielami zamku byli hrabiowie Güssing (Jan I z rodu Héder). W okresie od XIV do XVII wieku zamek należał do rodzin Kanizsay (1390-1535) i Nádasdy (1535-1672). Po egzekucji Franciszka III Nádasdy'ego zamek został zastawiony Mikołajowi Draskovichowi. W 1676 roku zamek przeszedł w posiadanie rodziny Esterházy, która była jego właścicielem aż do 1968 roku.
W 1968 roku zamek został zakupiony przez Paula Antona Kellera i jego żonę, którzy podjęli się renowacji obiektu, będącego wówczas w bardzo złym stanie. Po śmierci Paula Antona Kellera w 1976 roku prace renowacyjne kontynuowała Fundacja Prof. Paula Antona Kellera - Burg Lockenhaus.
Wokół zamku Lockenhaus trwa debata, czy pierwotnie był on warownią zakonu templariuszy. Wielu historyków zaprzecza obecności templariuszy w Austrii, jednak autor książek, Gerhard Volfing, zebrał dowody sugerujące, że mógł to być zamek templariuszy. Na suficie tak zwanego pomieszczenia kultowego znajdują się znaki kamieniarskie podobne do tych w zamkach templariuszy w Hiszpanii i Portugalii. Kamień zwornikowy w tym pomieszczeniu można także znaleźć w kaplicy w Anglii. Volfing twierdzi również, że na freskach w kaplicy zamkowej można rozpoznać postać patriarchy i templariusza.
W przeciwieństwie do teorii Volfinga, inni badacze zamków interpretują pomieszczenie kultowe pod dziedzińcem jako dawną cysternę zamkową, która jest jednym z najbardziej skomplikowanych przykładów romańskiej architektury obronnej w Europie Środkowej. Możliwe jest również, że mała sala służyła jako dolny kościół, skarbiec lub więzienie.
WIĘCEJ ZAMKÓW AUSTRIA
