Zamek Nassau, położony w Nassau, w Niemczech, w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, to średniowieczna warownia, która została zbudowana na początku XII wieku i odegrała ważną rolę jako gniazdo rodowe dynastii Nassau. Hrabiowie Lauenburga wzniesili zamek na wzgórzu nad drogą między Koblencją a Moguncją, w miejscu, gdzie przekraczała ona rzekę Lahn, na terenach należących do biskupów Wormacji. W 1159 roku hrabiowie formalnie stali się właścicielami zamku i przyjęli tytuł hrabiów Nassau, co dało początek dynastii Nassau. Po podziale dóbr rodowych w 1255 roku zamek miał pozostać wspólną własnością obu gałęzi rodu, ottońskiej i walramskiej.
Zamek Nassau, pierwotnie zbudowany w stylu romańskim, składał się prawdopodobnie z budynku mieszkalnego, wieży zachodniej i murów obronnych otaczających szczyt wzgórza. W początkach XIV wieku wieżę zachodnią zastąpiono nową, istniała także wieża wschodnia na planie kwadratu, a nad bramą wjazdową znajdowała się kaplica.
W XVIII wieku zamek zaczął podupadać, a kolejne zniszczenia miały miejsce w 1945 roku. Jednakże w drugiej połowie XX wieku przeprowadzono prace renowacyjne, w wyniku których części zamku, zwłaszcza wieża zachodnia i budynek mieszkalny, zostały odbudowane w latach 1971–1982. Odbudowany ozdobny szczyt wieży wzorowano na widokach zamku z XVII wieku. Podczas prowadzonych tu wykopalisk odnaleziono romańskie kapitele z arkad budynku mieszkalnego.
WIĘCEJ ZAMKÓW NIEMCY