Zamek Trenczyński, położony na stromej skale w mieście Trenčín na Słowacji, jest jednym z największych zamków w Europie i ważnym punktem orientacyjnym w regionie Považie. Jego historia sięga XI wieku, kiedy to stał się ważną twierdzą przygraniczną oraz siedzibą żupy. Zamek odegrał istotną rolę w obronie przed najazdami tureckimi.
Wielu znaczących rodów szlacheckich posiadało zamek Trenczyński, ale najbardziej znanym właścicielem był Matúš Čák Trenčiansky, nazywany także "Panem Wagu i Tatr", ponieważ posiadał kilka zamków na terenie dzisiejszej Słowacji. Wraz z różnymi właścicielami zmieniały się funkcje obronne i mieszkalne zamku. Na terenie zamku znajdują się wieże, takie jak Wieża Mateusza, Wieża Młyńska i Wieża Jeremiasza, oraz pałace Ludowita, Barbary i Zapolskiego.
Po pożarze w 1790 roku zamek popadł w ruinę, a właściciele, rodzina Illésházy, przenieśli się do bardziej komfortowego Pałacu Dubnickiego. Dopiero obszerna rekonstrukcja zamku umożliwiła udostępnienie najcenniejszych obiektów zwiedzającym. Dzisiejszy kompleks zamkowy, będący częścią ekspozycji Muzeum w Trenczynie, składa się z pałaców i Wieży Mateusza. Zwiedzający mają możliwość zobaczenia wieży zamkowej, baszty armatniej oraz słynnej Studni Miłości, której głębokość wynosi 80 metrów.
Zamek Trenczyński jest popularnym miejscem organizacji różnorodnych wystaw, koncertów, średniowiecznych festiwali oraz atrakcyjnych nocnych wycieczek po zamku. Jedną z najbardziej znanych opowieści związanych z zamkiem jest legenda o Omarze i Fatimie. Opowiada ona o panu zamku, Stefanie Zapolskim, który pojął za żonę piękną turecką księżniczkę Fatimę. Królewicz Omar, będący zakochany w Fatimie, musiał przez cztery lata kopać studnię w skale, aby dostarczyć panu zamku wodę. Dopiero po tej próbie zostali uwolnieni z więzienia w zamku.
Wyprawa Rużomberok
Rużomberok, to miejsce ukryte w pięknej dolinie Žilinský, gdzie historia splata się z malowniczymi krajobrazami, tworząc niepowtarzalny urok. Od zatłoczonych uliczek po dzikie szczyty gór, Rużomberok oferuje bogactwo doświadczeń dla każdego odwiedzającego.
W jego sercu tętni życie historyczne, które oczarowuje swoją różnorodnością architektonicznych detali. Spacerując po brukowanych uliczkach, można podziwiać monumentalne kościoły, jak również eleganckie rezydencje, które przenoszą w inne epoki. Wizyta w muzeum plenerowym w Vlkolíncu to podróż przez czas, gdzie tradycyjne drewniane domy opowiadają historię przeszłości.
Dla miłośników przygód Rużomberok to brama do Parku Narodowego Wielka Fatra, gdzie czekają wyzwania na każdym szlaku. Od urokliwych ścieżek po wymagające podejścia, park nagradza odwiedzających zapierającymi dech widokami na każdym kroku.
Po dniu pełnym wrażeń warto zanurzyć się w lokalnej kuchni, próbując wybornych dań jak bryndzové halušky czy kapustnica, które serwują przytulne restauracje miasta. Aby dopełnić smaku, warto sięgnąć po renomowane słowackie piwo lub lokalny trunek, slivovica.
Pierwsze zapiski o tej miejscowości pochodzą z dalekiej 1233 roku. W 1318 roku magister Donč nadał miastu specjalne przywileje, wzorowane na starych tradycjach Partyzanckiej Lupczy. Potwierdził je również w 1340 roku król Karol Róbert. Miasto miało prawo do eksploatacji złota, srebra oraz rudy miedzi. Od 1376 roku pewne okoliczne osady (takie jak Černová, Biely Potok, Vlkolínec i Ludrová) należały do miasta. W latach 1526-1926 miasto było zwolnione z opłat celnych na terenie całych Węgier i miało uprawnienie do organizowania cotygodniowych targów i jarmarków. Dzięki tym specjalnym przywilejom, a także korzystnej lokalizacji, Rużomberk stał się znanym ośrodkiem na obszarze Liptowa. W XV wieku władza miejska przeszła w ręce Słowaków, co doprowadziło do rozwoju rzemiosła. Później Rużomberk zyskał sławę dzięki produkcji przemysłowej, druciarstwu i flisactwu. Podczas II wojny światowej miasto zostało wyzwolone przez partyzantów, jednak później ponownie znalazło się pod okupacją niemiecką.
W mieście znajduje się zabytkowy klasztor pijarów z lat 1727-1730, który w 1806 roku został rozbudowany o kościół zdobiony malowidłami autorstwa J. Hanulu. Innym ważnym zabytkiem jest gotycki kościół parafialny z XIV wieku, przebudowany w 1585 roku, a następnie odnowiony w XVIII i XX wieku, również zdobiony malowidłami autorstwa J. Hanulu. W kościele znajduje się również gotycka chrzcielnica z początku XVI wieku. Kolejnym historycznym miejscem jest pałac św. Zofii.