ZAMEK KUNŠTÁT

Zamek Buchlov to jedna z najstarszych i najpotężniejszych królewskich warowni na Morawach, położona malowniczo na szczycie zalesionego wzgórza w paśmie górskim Chřiby, w pobliżu miejscowości Buchlovice w kraju zlińskim. Jego początki sięgają pierwszej połowy XIII wieku, kiedy został wzniesiony z inicjatywy czeskich królów jako zamek graniczny i centrum administracyjne regionu. Pierwotna budowla miała charakter romańsko-gotycki i była siedzibą królewskiego kasztelana. Z biegiem lat zamek rozbudowywano, a w XIV wieku zyskał charakter gotyckiej twierdzy obronnej. W okresie renesansu dodano nowe elementy architektoniczne, w tym reprezentacyjne sale i zabudowania gospodarcze. W XVII wieku Buchlov przeszedł w ręce możnych rodów Petřwaldów i Berchtoldów, którzy byli również właścicielami pobliskiego pałacu w Buchlovicach. Dzięki ich działalności zamek stał się centrum życia kulturalnego, a wewnątrz powstały bogate zbiory sztuki, broni i starodruków. Mimo licznych wojen i pożarów, Buchlov nigdy nie został całkowicie zniszczony. Dziś jest jednym z najlepiej zachowanych zamków w Czechach, stanowiąc cenny przykład średniowiecznej architektury obronnej i królewskiego dziedzictwa. »

Budowa średniowiecznego zamku, zwanego "Novum castrum" (Nowy Zamek) w najstarszym raporcie historycznym z 1220 roku, związana jest z imieniem Jindřicha Vítkovca, założyciela niezależnej linii Vítkov panów hradeckich, używającego herbu ze złotą różą na niebieskim polu. Zbudowano wówczas okrągłą Czarną Wieżę, wzmocniono przylegający do niej pałac i system murów. Cała średniowieczna zabudowa miała nie tylko wysoki stopień obrony, ale także reprezentacyjny charakter zagrody. Obszar zamku i zamku Jindřichův Hradec, który rozrósł się przez wieki do powierzchni dzisiejszych trzech i pół hektara, został stopniowo zbudowany na miejscu starszej słowiańskiej osady obronnej, udokumentowanej badaniami archeologicznymi od 10 wieku. Warowna osada była jednym z zamków granicznych - częścią tzw. systemu zamkowego, przez który administrowano Księstwem Czeskim. »

Życie toczy się w murach zamku Červená Lhota od 600 lat. W tym czasie zamek kilkakrotnie znacząco zmieniał swoje oblicze. Po raz pierwszy było krótko po 1530 roku, kiedy to miejscowa średniowieczna twierdza, udokumentowana na piśmie w 1465 roku, została zakupiona przez rycerza Jana Kábę z Rybňan i zaczęła ją modyfikować w stylu renesansowym. Być może największa i najpiękniejsza zmiana w Lhocie nastąpiła po 1641 roku, kiedy właścicielem zamku został wybitny czeski szlachcic Vilém Slavata z Chlumu i Košumberka, podczas którego przeprowadzono barokowe modyfikacje pierwszego piętra. Ostatnie modyfikacje budowlane związane są z książęcą rodziną Schönburg-Hartenstein, która była właścicielem zamku do 1945 roku, kiedy to zamek został znacjonalizowany. »

Rožmberk – zamek w miejscowości Rožmberk nad Wełtawą w powiecie Czeski Krumlov w kraju południowoczeskim w Czechach. Obecnie jest własnością państwa i jest zarządzany przez Narodowy Instytut Dziedzictwa. Jest otwarty dla publiczności. Jest chroniony jako narodowy zabytek kultury Republiki Czeskiej. Zamek został założony przed połową XIII wieku przez Voka I. von Rosenberga i należał do jego potomków z krótkimi okresami zastawów do 1611 roku. Od XIV wieku Český Krumlov stał się główną siedzibą panów Rosenberga, ale Rožmberk został utrzymany i rozbudowany. W drugiej połowie XV wieku zamek został dwukrotnie zdobyty, lecz Rosenbergowie wkrótce go odzyskali w obu przypadkach. Na przełomie XVI i XVII wieku zrujnowany zamek przebudowano na renesansowy zamek. Przed wojną trzydziestoletnią panowie szwolamberscy przez krótki czas utrzymywali Rožmberk, ale utracili go podczas powstania stanowego, a Buquoyowie stali się nowymi właścicielami. Rožmberk również nie był dla nich główną rezydencją, ale Jiří Jan Jindřich Buquoy przebudował zamek »

Zamek Český Krumlov – zamek znajdujący się w mieście Český Krumlov w południowych Czechach. Jego początki sięgają 1240 roku, kiedy pierwszy zamek został zbudowany przez rodzinę Witigonen, głównej gałęzi potężnego rodu Rosenberg. Zamek w tym miejscu był założony przed 1250 roku przez panów z Krumlova, jednej z gałęzi rodu Vítkovci[2]. Przez XVII wieku ród Rosenbergów wymarł, a panowanie nad Krumlovem zostało przekazane w ręce Hansa Ulricha von Eggenberg przez cesarza Ferdynanda II, Eggenberg został nazwany księciem Krumau. Po śmierci syna Hansa Ulricha, Johanna Antona I von Eggenberg, zamek w okresie pomiędzy 1649 i 1664 był pod władzą jego wdowy Anny Marii. Jeden z jej dwóch synów, Johann Christian I von Eggenberg, był odpowiedzialny za przebudowę na styl barokowy i rozbudowę zamku, w tym budowę zamkowego teatru zwanego obecnie Teatrem Eggenberg. Gdy linia męska z Eggenbergów wygasła w 1717 roku, zamek przeszedł w posiadanie rodu Schwarzenbergów. W 1947 roku posiadłości Schwarzenbergów, w tym Český Krumlov, zostały znacjonalizowane przez czeskie władze lokalne, a w 1950 roku stał się własnością państwa czechosłowackiego. Cały zespół pałacowy został uznany za narodowy zabytek Czech w 1989 roku, a w 1992 roku został wpisany na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. »

Warownia została wzniesiona w XI wieku, co czyni ją jednym z najstarszych zamków w Republice Czeskiej. Usytuowana na wysokiej skarpie nad rzeką Dyją, pełniła ważną rolę jako punkt obronny na południowej granicy państwa czeskiego. Po wygaśnięciu rodu Przemyślidów w 1306 roku zamek przeszedł w posiadanie rodu Lichtenburgów, którzy byli zamożnymi właścicielami i uczynili go jedną z głównych rezydencji przez ponad 250 lat. W XIX wieku zamek został przebudowany w romantycznym stylu pseudogotyckim, nadając mu okazały wygląd. Ostatnim właścicielem posiadłości był ekscentryczny Baron George Haas z Haasenfelsu, który zamieszkiwał na zamku aż do swojej śmierci w 1945 roku, kiedy to popełnił samobójstwo. Baron Haas był znany z miłości do zwierząt, szczególnie psów. Posiadał aż 200 psów, z których ponad 50 zostało wypchanych, tworząc jedną z największych kolekcji wypchanych psów na świecie. Każdy egzemplarz ma tabliczkę z oznaczeniem rasy i imieniem. Ta imponująca kolekcja wypchanych psów została wpisana do Księgi Rekordów Guinnessa, podkreślając jej unikalność i niezwykłość. Jest to z pewnością element zamku, który przyciąga uwagę i budzi ciekawość odwiedzających. Zamek jest nie tylko świadkiem długiej historii, ale także miejscem, gdzie można podziwiać architekturę, przepiękne krajobrazy i odkrywać fascynujące opowieści o jego dawnych mieszkańcach. To miejsce, które zapewnia niezapomniane wrażenia i pozwala zgłębiać zarówno aspekty historyczne, jak i kuriozalne kolekcje barona Haasa. »

Pierwotny zamek zbudowano około połowy XIII wieku, a więc w czasach króla Wacława I, albo z inicjatywy jego następcy, Przemysła Ottokara II, w celu ochrony drogi z Milevska do Mirovic, powyżej brodu na lewym brzegu Wełtawy, gdzie pobierano opłaty celne na rzece. Pierwsza wzmianka o ich poborze pojawiła się w 1253 roku, natomiast najstarsza informacja o zamku pochodzi z 1287 roku, kiedy to toczyli walki stronnicy praskiego biskupa Tobiáša z Bechyně z opiekunem młodego króla Wacława II, Zawiszą z Falkenštejna. Zbudowany na dobrach królewskich, zamek został zajęty wówczas przez załogę Zdislava ze Šternberka, który wraz z Dětřichem Švihovcem ze Svihova i jego ludźmi napadł na biskupa Příbramia. W 1357 roku król Karol IV oddał Orlík w zastaw Detřichovi z Portic, który był jedną z najważniejszych postaci na scenie politycznej swoich czasów. Zajmował stanowisko kanclerza Królestwa Czeskiego, proboszcza wyszehradzkiego i biskupa mindeńskiego. Trzy lata później Detřich za zgodą króla przekazał zamek swemu synowi, burgrabiemu na Wyszechradzie. W 1370 roku, prawdopodobnie po śmierci nowego właściciela, Karol IV oddał zamek Hyncíkovi Pluhovi z Rabštejna, który później stał się jednym z głównych stronników jego syna, Wacława. W 1395 roku Hyncík Pluh zamienił Orlík z Zygmuntem Hulerem na zamek Boršengryn niedaleko Kynžvartu. Nowy właściciel w 1405 roku został skazany i stracony, po tym jak jego wrogowie fałszywie oskarżyli go o defraudację. Brat Hulera, Ondřej sprzedał w 1408 roku zamek wraz z majątkiem Petrowi Zmrzlíkowi ze Svojšína, najwyższemu mincerzowi Królestwa Czech. Ród Zmrzlíków dzierżył Orlík aż do 1514 roku, dokonując w międzyczasie licznych, gruntownych, późnogotyckich przekształceń zamku. »

Zamek Winterberg, położony na ważnym szlaku z Pragi do Pasawy, ma bogatą historię i przeszedł wiele zmian właścicieli i przebudów. Zamek ten został zbudowany w około połowie XIII wieku i po raz pierwszy pojawił się w źródłach pisanych w 1264 roku, związany z Purkartem z rodu panów z Janovic. Prawdopodobnie był to pierwotnie zamek królewski, a Purkart mógł być królewskim burgrabią. W 1375 roku zamek przeszedł krótkotrwale w ręce praskiego mieszczanina Jana Rotleva, a w 1379 roku stał się własnością rodziny Kaplířów z Sulevic. W czasie wojen husyckich w 1424 roku, osada Vimperk, której zamek Winterberg był częścią, została spalona przez husytów. Jednak po wojnach w pierwszej i drugiej połowie XV wieku osada została odbudowana jako miasto, otoczone murami obronnymi po roku 1479, które połączono z zamkiem. W tym okresie wzniesiono również nowe obwarowania zwane Haselburg. W latach 70-tych XIV wieku Winterberg był krótkotrwale w posiadaniu najemnika Václava Vlčka z Čenova, bratanka Petra Kaplířa. W 1494 roku ostatni członek rodziny Kaplířów z Sulevic, Petr, przekazał posiadłość Zdeněkowi Malovcowi z Chýnova. Jednakże w 1547 roku utracił on swoje dobra z powodu udziału w buncie przeciwko królowi Ferdynandowi. W latach 1530-1560, podczas panowania Malovców i Rožmberków, zamek Winterberg przeszedł gruntowną przebudowę w stylu renesansowym. Niestety, wojna trzydziestoletnia przyniosła zniszczenia, a w 1619 roku zamek został zdobyty i spalony przez wojska protestanckie Ernsta von Mansfelda. Po odbudowie w latach 1622-1624, zamku nabył Jáchym Novohradski, który rozbudował go o nową późnorenesansową część. Później zamek przeszedł w ręce rodziny Schwarzenberków. W XVIII wieku przeprowadzili oni znaczącą przebudowę zamku, a po pożarze w 1857 roku, który spustoszył zamek, zostały umieszczone na nim biura i koszary. W 1948 roku zamek Winterberg został znacjonalizowany. »

Nad rzeką Doubrava, nad wioską Žleby góruje majestatyczny zamek, który ma taką samą nazwę jak miejscowość w której stoi. Pierwsza pisemna wzmianka o zamku pochodzi w 1289 roku, kiedy to budowla należała do Jindřicha z Lichtenburka. Pierwotnie gotycki zamek przeszedł wiele rekonstrukcji, aż Vincenc Karel Auersperg w XIX w. nadał mu dzisiejszy romantyczny styl neogotycki. Ostatnimi prywatnymi właścicielami zamku była rodzina Trauttmansdorff. Majątek był w ich rękach do 1945 roku, kiedy to został znacjonalizowany. Obecnie jest własnością państwa administrowaną przez National Heritage Institute i jest odpłatnie udostępniony do zwiedzania. Zamek posiada bogato wyposażone wnętrza, podczas wycieczki można podziwiać bogatą kolekcję broni, antyków, szkła i mebli. Zbrojownia posiada jedną z największych kolekcji broni w Europie Jest tu też dobrze wyposażona kuchnia zamkowa i jeden z nielicznych zachowanych barokowych teatrów. Wspinaczka na wieżę zamkową oferuje widok na okolicę, która obejmuje rozległy park angielski. Zamek zwiedzamy z przewodnikiem i mamy do wyboru dwie trasy »

Zamek Kokořín został zbudowany w XIV wieku na skraju majątku panów Dubá przez Hynka Berkę z Dubá. Następnie, w około połowie XIV wieku, zamek przestał być używany. Ze względu na brak napraw i konserwacji przez 16 lat od założenia, popadł w ruinę i stał się niezamieszkalny. W okresie romantyzmu, ruiny zamku i ich otoczenie stały się źródłem inspiracji dla wielu artystów. Pod koniec ubiegłego wieku cały teren, włącznie z ruinami zamku, został zakupiony przez praskiego przedsiębiorcę Václava Špačka. Postanowił on stworzyć obiekt rekreacyjno-turystyczny w okolicy Kokořína. W latach przed I wojną światową naprawił zamek, a po wojnie wybudował obiekty rekreacyjne, baseny i korty tenisowe w dolinie poniżej. Wnętrza zamku są romantycznym przykładem dawnej epoki. Można obejść cały zamek, korzystając z galerii wzdłuż murów obronnych, a zwiedzający mają również możliwość wejścia na wieżę zamkową, skąd rozciąga się piękny widok na dolinę. »

Pierwsza pisemna wzmianka zaś znajduje się w dokumencie Maiestas Carolina cesarza i króla Karola IV (1316-1378). Władca nakazał w nim, aby twierdza i miasteczko Mniszek na zawsze pozostał w majątku korony i był tylko wypożyczany na określony czas zasłużonym dla niej ludziom. Wcześniejsza historia tego miejsca nie jest dokładniej znana. Według opowieści wcześniej stała osada Dubczany (Dubčany), która doszczętnie spłonęła podczas pożaru. Później na jej miejscu wzniesiono nową, przy czym pomagali w tym benedyktyńscy mnisi z klasztoru na Ostrowie koło Davli, którzy pod pasmem górskim Brdy mieli należącą do niego ziemię. Mieszkańcy nowej osady targowej nazwali ją Mniszkiem, później dodano do tej nazwy, aby ją lepiej zlokalizować, „pod Brdy”, czyli pod Brdami. Handel i pobierane w nim cło przynosiły niezłe dochody. »

Majestatyczny Zamek Konopiszte znajduje się w środkowych Czechach w pobliżu miejscowości Benešov oddalonej o około 50 km na południowy-wschód od Pragi. Warownia wzniesiona została prawdopodobnie w drugiej połowie XIII wieku na polecenie biskupa Tobiasza z Beneszowa. W XVII wieku zamek stał się własnością rodu Sternbernków. Wtedy nastąpiła też pierwsza większa przebudowa warowni. Kolejna przebudowa miała miejsce w XVIII wieku i przeprowadzona została na polecenie ówczesnych właścicieli zamku, Panów Vrtbove z rodu Vrtby. W 1887 roku nowym zamek zakupił arcyksiążę Habsburgski (przyszły następca tronu Austro-Węgier) Franciszek Ferdynand d'Este. Wtedy też zadecydowano o kolejnej przebudowie zamku, która miała przekształcić obecny renesansowy zamek w reprezentacyjną carską rezydencję. »

Zamek Český Šternberk znajduje się w miejscowości o tej samej nazwie, w Kraju Středočeském, powiat Benešov, 20 km na wschód od Benešova. Od ponad 760 lat zamek stanowi dominantę krajobrazu środkowego biegu rzeki Sázavy. Posadowiony na stromym, skalnym brzegu Sázavy, nazywany był przez romantycznych poetów "Perłą Posazavia". Jeden z najlepiej zachowanych i najstarszych zamków dynastycznych pochodzi z połowy XIII wieku. Przez wiele wieków należał do rodziny Šternberków. Obecnie właścicielem jest Zdeněk Sternberg - spadkobierca rodu. »

Królewska siedziba została wybudowana w XIII wieku jako ostoja panującego rodu Przemyślidów, później służyła też jako więzienie państwowe Pośród zalesionych wzgórz jaśnieje bielą wysoka cylindryczna wieża starodawnego zamku z potężnymi umocnieniami. Ze względu na dogodne położenie w głębokich lasach pełnych zwierzyny, upodobali go sobie liczni czescy władcy. Sale zamku były świadkami hucznych uczt, przyjęć i pijatyk, jak również wielu ważnych rozmów politycznych i brzemiennych w skutki decyzji dyplomatycznych. Zamek po wielu pożarach przeszedł kolejne rekonstrukcje, które zakończyły się dopiero w XX wieku. Jedynym pomieszczeniem, w którym zachowało się pierwotne wyposażenie, jest gotycka kaplica z bogato rzeźbionym ołtarzem. Ślady królów czeskich i przepych ich stylu życia widać tu jednak na każdym kroku. W przywracaniu wnętrzom dawnej świetności mają udział konserwatorzy zabytków, którzy z powodzeniem sprowadzają na dawne miejsce odwiezione stąd kiedyś historyczne zbiory. »

Zamek Karlsztejn - Hrad Karlštejn jest najsłynniejszym czeskim zamkiem i jednym z symboli Królestwa Czeskiego oraz jednym z piękniejszych zamków w Europie. Jest to jedna z największych atrakcji turystycznych Czech i jedyną jego wadą jest ... niesamowita popularność - w lecie to miejsce jest przepełnione turystami, sprzedawcami lodów i stoiskami z pamiątkami. Ten gotycki, XIV-wieczny zamek znajduje się w powiecie Beroun, 8 km na wschód od miasta Beroun. Dostać się do niego można z autostrady D5 łączącej Pragę z Pilznem zjeżdżając zjazdem nr 14 i jadąc dalej drogą nr 116 w kierunku miejscowości Karlštejn. Zamczysko jest malowniczo położone na wzgórzu, otoczone lasem i wstęgą pobliskiej rzeki Berounki. Zamek Karlštejn został zbudowany w celu ochrony klejnotów królewskich - stąd jego cechy obronne. Początkowo zamek miał być miejscem odpoczynku jego założyciela - Karola IV, ale w trakcie budowy, która trwała ponad siedem lat, pomysł dotyczący funkcji obiektu zmieniał się. Zamek stał się miejscem złożenia czeskich i rzymskich klejnotów koronnych oraz cennych relikwii świętych. Za czasów Karola IV był on przede wszystkim reprezentacyjną siedzibą, oddaloną od stolicy kraju o jeden dzień jazdy konno. Spotykali się tu przedstawiciele europejskiej elity politycznej. »

Dawny barokowy pałac swój współczesny neogotycki wygląd zawdzięcza księciu z francuskiego rodu Rohan. Pałac jest jedną z najważniejszych budowli w stylu francuskiego romantycznego neogotyku. Jest udostępniony publiczności w znacznym zakresie, więc jego zwiedzenie to doskonała okazja, by zobaczyć, jak w 2. połowie XIX wieku wyglądało życie bogatej rodziny szlacheckiej w wiejskiej posiadłości. Pokoje pałacowe wyposażone są w oryginalne meble, obrazy i inne dodatki, a większość pomieszczeń zwraca uwagę dekoracjami rzeźbiarskimi. Warto także zobaczyć wystawę Technopolis, która poświęcona jest głównie wynalazkom i wynalazcom XIX i XX wieku. Znaleźć ją można w pomieszczeniach dawnej pałacowej stajni. Park angielski o powierzchni 26 hektarów posiada jedną z najbogatszych kolekcji botanicznych w Republice Czeskiej. W pałacu często gościli najwięksi przedstawiciele muzyki czeskiej, jak choćby Antonín Dvořák. Dlatego co roku odbywa się tutaj festiwal muzyczny Dvořákův Sychrov i Turnov. »

Zamek Kost to jedna z największych i najlepiej zachowanych gotyckich średniowiecznych warowni obronnych jakie spotkać można na terenie Republiki Czeskiej. Budowla ta wzniesiona została w połowie XIV wieku na polecenie Beneša z Vartemberka. Twierdza usytuowana została na malowniczym wzniesieniu (274 metry n.p.m.) nad doliną Plakánka. Na przestrzeni wieków zamek był wielokrotnie przebudowywany i rozbudowywany. »

Renesansowy zamek był zbudowany na skałach piaskowcowych w miejscu średniowiecznego zamku z XIV wieku. W 1804 roku powstał tu park angielski, a w 1859 roku zamek przywrócono do stylu gotyckiego. Zachodnią część placu przed zamkiem zamyka nowogotycki kościół św. Józefa. Zamek stoi na dwóch piaskowcowych skaliskach, które wznoszą się na wysokość bez mała 60 m nad doliną rzeczki Libuňki. Zamek służy dziś jako hotel. Wstęp jest możliwy na dziedziniec oraz na wieżę, z której roztacza się przepiękny widok na Hruboskalsko, Trosky i Kozákov. Dzisiaj zamek działa jako hotel. »

Zamek Grabštejn wznosi się na skalistym wzniesieniu niedaleko miasta Hrádek nad Nisou w kraju libereckim, na północy Republiki Czeskiej. W przeszłości zamek ten był punktem obserwacyjnym szlaku prowadzącego do Czech i punktem granicznym, gdzie i dziś spotykają się granice trzech państw – Czech, Niemiec i Polski. »

Zamek Frýdlant to jedno z najważniejszych i największych zabytkowych miejsc w północnych Czechach, przyciągającego wielu turystów. Pierwotnie gotycki zamek został przekształcony w renesansowy pałac, który obecnie zachwyca gości pięknymi wnętrzami i kolekcjami o ogromnym znaczeniu historycznym i artystycznym. Przy wejściu na teren zamku, tak jak przed dwustu laty, można przekroczyć most zwodzony. Po przekroczeniu szwedzkiego dziedzińca, droga prowadzi do głównego dziedzińca zamkowego, a stamtąd wznosi się stromo na sam zamek. Wewnątrz zamku można podziwiać wiele interesujących miejsc, takich jak pamiątki po ważnym dowódcy wojskowym, Albrechcie von Wallenstein, sala rycerska z portretami właścicieli z rodu Clam-Gallasów, zbrojownia, kolekcje fajek, reprezentacyjne pomieszczenia, łazienki oraz kuchnie. Wszystkie pomieszczenia są urządzone oryginalnymi meblami, obrazami i porcelaną. W ramach zwiedzania można także odwiedzić pałacową kaplicę św. Anny. Historia zamku jest niezwykła. W 1278 roku cały majątek przeszedł w ręce Bibrštejnowów, którzy odegrali ważną rolę w budowie potężnego zamku. W XVI i XVII wieku zamek Frýdlant należał do rodu Redernów, którzy kontynuowali jego rozbudowę i upiększanie. Redernowie byli nie tylko dobrze zarządzającymi gospodarzami i wojskowymi, ale również budowniczymi i mecenasami sztuki. To dzięki nim powstał renesansowy pałac i kaplica zamkowa. W latach 1622-1634 zamek był własnością Albrechta von Wallensteina, a cały region Frýdlantska był wówczas nazywany "Terra felix" - Szczęśliwą Ziemią. W 1801 roku rodzina Clam-Gallasów, ówcześni właściciele zamku, otworzyła część zamku dla zwiedzających, tworząc tym samym pierwsze muzeum zamkowo-pałacowe w Europie Środkowej. W 2017 roku, podczas odbagniania zamkowego stawu, odkryto kolekcję 42 głównie złotych monet z XVI i XVII wieku, które ktoś prawdopodobnie ukrył w stawie około 370 lat temu. W tamtym okresie monety były powszechnie używane we Frýdlancie i okolicy jako środek płatniczy, za który można było nabyć bydło lub nieruchomości. Ten skarb stał się częścią nowej wystawy zamkowej, dodając jeszcze większej wartości kulturalnej temu historycznemu miejscu. »

Zamek Loket to malowniczy zamek wznoszący się nad rzeką Ohře w Czechach Zachodnich. Zbudowany w XIII wieku w stylu romańsko-gotyckim, zamek Loket był świadkiem wielu wydarzeń historycznych. Jego położenie na skalistym cyplu nad rzeką sprawia, że prezentuje się jak z bajki. Zamek jest popularnym celem turystycznym, przyciągającym odwiedzających zachodnie Czechy. Wewnątrz zamku można podziwiać imponujące wnętrza i dziedzińce, które przenoszą gości w magiczną atmosferę przeszłości. Na ścianach zamku zachowały się średniowieczne malowidła przedstawiające ogrody pełne drzew owocowych, kwiatów i ptaków. Wnętrza zamku pełne są cennych eksponatów, takich jak kolekcja broni, porcelany i blaszanej zastawy stołowej. Można także podziwiać zabytkowe, malowane meble oraz odwiedzić dawną aptekę i zobaczyć prawdziwy meteoryt, który według legendy spadł na dziedziniec zamkowy w 1422 roku i wzbudził zainteresowanie słynnego niemieckiego poety Johanna Wolfganga Goethego. Jednym z najciekawszych miejsc na zamku Loket jest więzienie z salą tortur. Składa się ono z kilku pięter zimnych i mokrych cel, które zachowały się w stanie z lat 1822-1948, gdy zamek pełnił funkcję miejskiego więzienia. Ta część zamku stanowi mrożącą krew w żyłach przypomnienie o okrutnych praktykach stosowanych w przeszłości. Zamek Loket jest otwarty przez cały rok, a w jego wnętrzach regularnie odbywają się targi, jarmarki, turnieje rycerskie i wystawy. Jego położenie w malowniczych krajobrazach czyni go klejnotem wśród wiejskich okolic Czech Zachodnich i przyciąga wielu entuzjastów historii i miłośników piękna architektury średniowiecznej. »

Na występie skalnym wśród malowniczych wzgórz Niskiego Jesionika ( Nízký Jeseník) wznosi się dumnie zamek Sovinec, który na przestrzeni stuleci był areną pełnej sprzeczności czeskiej historii. Powstała o sto lat wcześniej budowla stała się w XV wieku ważną husycką warownią. Po raz kolejny zamek znalazł się w niebezpieczeństwie podczas wojny trzydziestoletniej, kiedy to nawet potężne obwarowania nie zatrzymały ataku wojsk szwedzkich pod dowództwem generała Torstensona. Mimo tego dziś Sovinec może pochwalić się najlepiej zachowanymi w Czechach obwarowaniami z okresu wojny trzydziestoletniej. »

To gotycki zamek królewski, który służył również jako dworek myśliwski. Zamek był w posiadaniu różnych rodzin szlacheckich, a jego historia przeplata się z wieloma mitami i legendami. Dziś jest obiektem licznych wydarzeń kulturalnych i społecznych. U podnóża zamku znajduje się przystań dla statków parowych. »

Zamek, który znamy w dzisiejszej postaci, powstał w wyniku przebudowy średniowiecznego zamku, o którym pierwsze wzmianki pochodzą z ok. 1100 roku. Zamek miał za zadanie obronę granicy Moraw, którą od niepamiętnych czasów stanowiła rzeka Dyje. Później, w XVII wieku, ówcześni właściciele rozpoczęli kosztowną przebudowę zamku w pałac barokowy. I w tej prawie niezmienionej formie można go oglądać i dziś. »

Helfštýn – jeden z największych zamków w Czechach, położony w miejscowości Týn nad Bečvou niedaleko Lipníka nad Bečvou. Zamek został założony pod koniec XIII wieku przez Bedřicha z Linavy. W następnych wiekach należał do majątku kilku szlacheckich rodów, przede wszystkim morawskich. »

Za Opawą, w miasteczku Hradec nad Moravicí (polska nazwa Grodziec Golęszycki), znajduje się bardzo ciekawy zespół pałacowo-zamkowy. Zamek stał tam już w czasach gotyku, ale na przełomie XVI i XVII wieku został przebudowany w stylu renesansowym. Jego właścicielem od 1733 roku byli książęta Lichnovscy. W drugiej połowie XIX wieku zaczęto go nazywać "Zamkiem Białym" w przeciwieństwie do "Zamku Czerwonego", który jest neogotycką budowlą powstałą w tym okresie. W zamku przebywał Ludwig van Beethoven, którego sponsorem był jeden z właścicieli. Zespół pałacowy graniczy z bardzo obszernym parkiem w stylu angielskim. Legenda głosi, że w Hradcu spotkali się wysłannicy weselni księżniczki czeskiej Dobrawy z posłami Mieszka I. To wydarzenie jest upamiętnione odpowiednią tablicą informacyjną znajdującą się na ścianie zamku. »

Zamek Hluboká to naprawdę wyjątkowe miejsce, które przyciąga zarówno miłośników historii, romantyków, jak i fanów sportu. Jego neogotycka architektura sprawia, że często jest uważany za najpiękniejszy zamek w Czechach. Początkowo zamek Hluboká pełnił funkcję strażnicy i został wzniesiony na polecenie czeskich królów w XIII wieku. Jednak to Schwarzenbergowie, szlachecki ród, który przejął zamek w XIX wieku, przeprowadzili romantyczną przebudowę, nadając mu obecny neogotycki charakter. Wraz z zamkiem powstał również rozległy park krajobrazowy, który dodaje uroku temu miejscu. Podczas zwiedzania zamku Hluboká masz możliwość odkrycia 140 sal i 11 wież, co daje wiele opcji eksploracji. Możesz zobaczyć prywatne pokoje i reprezentacyjne sale, które są pełne przepychu i ozdobione rzeźbionymi okładzinami ścian, kasetonami na stropach, eleganckimi meblami, kryształowymi żyrandolami oraz cennymi zbiorami dzieł sztuki, srebra, porcelany i gobelinów. Warto również wspiąć się na wieżę widokową, skąd rozciąga się piękny widok na okolicę. Nie można zapomnieć o odwiedzeniu zamkowej kuchni, gdzie zachowało się wiele sprzętów kuchennych z XIX i XX wieku. W zamkowej ujeżdżalni znajduje się ekspozycja południowoczeskiego gotyku oraz dzieła holenderskich mistrzów ze zbiorów Południowoczeskiej Galerii Aleša. Zamek Hluboká jest nie tylko miejscem pięknym i historycznym, ale także często organizowane są tam różnego rodzaju wydarzenia sportowe, takie jak biegi czy turnieje jeździeckie, co sprawia, że jest atrakcyjny również dla fanów sportu. podsumowując, zamek Hluboká to doskonały cel wycieczki dla osób zainteresowanych historią, romantycznego nastroju oraz piękna architektury. Zwiedzając go, przeniesiesz się w czasie i poczujesz magię tego niezwykłego miejsca. »

Pernštejn – średniowieczny zamek na terenie miejscowości Nedvědice w Czechach, w kraju południowomorawskim; jeden z najlepiej zachowanych zamków w Czechach. Od XIII wieku była to siedziba rodu Pernštejnów. »

Świadectwa historyczne wskazują na istnienie zamku na wzgórzu w Bouzovie już na początku XIV w. Pierwszym udokumentowanym właścicielem był bliżej nieznany Buz z Buzova – wzmianka o nim pochodzi z 1317 r. W ciągu kilku następnych stuleci zamek często zmieniał właścicieli. W II poł. XIV w. należał do księcia Jodoka z Moraw, bratanka Karola IV. W XV w. własność przeszła na ród władców Kunštátu, z którego pochodził m.in. czeski król Jerzy z Podiebradów (niektórzy historycy sugerują nawet, że urodził się on właśnie na zamku w Bouzovie). W 1696 r. zamek zakupił wielki mistrz zakonu krzyżackiego Franz Ludwig zu Neuburg. Posiadłość pozostała w rękach zakonu aż do 1939 r., kiedy to została skonfiskowana przez narodowych socjalistów. Po II wojnie światowej zamek – zgodnie z postanowieniami dekretu Edvarda Beneša – nie wrócił już do dawnych właścicieli. »

Pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z 1269 roku, ale zamek został założony po połowie XIII wieku przez Zdeslava ze Šternberka, który zasłużył na uniknięcie najazdu Kumanów w 13 roku i który został nagrodzony tytułem królewskiego kelnera i został zaopatrzony w lokalne otoczenie. W 1253 roku właścicielem zamku był Štěpán ze Šternberka, a od 1339 roku jego syn Albrecht Aleš ze Šternberka, który był biskupem Litomyšla. Za jego panowania przeprowadzono modyfikacje budowlane i zamek zamieniono na rezydencję biskupią. Kaplicę zamkową urządzono według stylu panującego na dworze Karola IV. Po jego śmierci zamek był w posiadaniu jego siostrzeńca Petra ze Šternberka. »

Pałac Lednicki – neogotycki pałac znajdujący się w Lednicach w kraju południowomorawskim, w Czechach, przy granicy z Austrią, kilkadziesiąt kilometrów od Brna. Jest on jednym z najważniejszych zabytków kompleksu lednicko-valtickiego. Dawniej na miejscu dzisiejszego pałacu stała twierdza, którą margrabia Przemysł podarował Lichtensteinom, a o której wzmiankę znaleźć można już w dokumencie z 1222 roku. W XVI wieku twierdzę przebudowano na renesansowy pałac, który w następnym stuleciu przebudowano na rezydencję barokową. Później, w XVIII wieku, Jerzy Wingelmüller przebudował obiekt po raz ostatni – tym razem nadając mu styl nowogotycki. Fasady zostały wtedy ozdobione licznymi balkonami, wieżyczkami, wykuszami itp. W XIV wieku Liechtensteinowie kupili znajdujący się niedaleko pałac w Valticach, a z terenów otaczających obydwie rezydencje utworzyli park. Nieopodal zamku powstały w tym czasie oranżeria i minaret. W XIX wieku cały teren urozmaicono jeszcze wieloma zabytkowymi dziś budowlami. »

Zamek Hrubý Rohozec należy do dominant i najstarszych zabytków budowlanych Turnovska. Został założony w drugiej połowie XIII wieku, w przeszłości był kilkakrotnie przebudowywany. Służył jako siedziba rodowa Vartenberków, Krajířów i Desfoursów. Obecnie Hrubý Rohozec jest dostępny dla zwiedzających. Czteroskrzydłowy zamek oferuje zwiedzającym ponad dwadzieścia umeblowanych pomieszczeń, obrazy i inne wyposażenie w różnych stylach artystycznych. Do najpiękniejszych pomieszczeń zamku należy biblioteka z galerią portretów właścicieli oraz nowogotycki pokój jadalny w postaci sali rycerskiej. Ciekawostką są obrazy alegorie z życia mężczyzny oraz alegorie z życia kobiety. »

Oryginalna gotycka twierdza wodna została przebudowana w drugiej połowie 16 wieku na renesansowy zamek z arkadowym dziedzińcem. Siedziba przeszła kilka przebudów, jedna z najważniejszych miała miejsce na początku 18-go wieku, kiedy dodano barokową kaplicę z freskami Jana Kryštofa Handkego, a otaczający teren przyjął formę ogrodu francuskiego. Losiny są nierozerwalnie związane z rodziną panów Žerotína, którzy rezydowali tu do 1802 roku, kiedy to sprzedali majątek Liechtensteinom. Ekspozycja zamku wysokiego pozwala zajrzeć do oryginalnych renesansowych i wczesnobarokowych wnętrz, późnobarokowej kaplicy i rozbudowy Empire. Zwiedzający mogą podziwiać jeden z najstarszych pieców kaflowych w naszym kraju, unikalną kolekcję złoconych skórzanych tapet z 17 wieku lub przypomnieć sobie niesławne procesy czarownic. W ramach wycieczki z przewodnikiem dostępna jest również część kolekcji broni Žerotín. »

Zamek Jánský Vrch wznosi się na skalistym wzgórzu ponad miastem Javorník, będącym najbardziej wysuniętym na północ punktem Kraju Północnomorawskiego. Historia zamku związana jest z biskupstwem wrocławskim, które od 1348 r. było właścicielem obiektu i dóbr jeseníckich. Trasy zwiedzania obejmują pomieszczenia reprezentacyjne, ekspozycję fajek (jedną z największych w Czechach), zaplecze gospodarcze zamku oraz strychy. Dużą wartość techniczną i artystyczną ma zachowane we wnętrzach i na dziedzińcu oryginalne oświetlenie gazowe. Niezwykle cenna jest także kolekcja historycznych tkanin, obejmująca m.in. 180–200-letnie firany. »

Gotycki zamek, jeden z najstarszych morawskich zamków, stopniowo przebudowywany na renesansowy i barokowy zamek. Dostępne wnętrza prezentują odwiedzającym zamek kulturę życia ostatnich arystokratycznych właścicieli i najstarsze pomieszczenia pierwotnego zamku. Cenny kompleks zabudowań zamkowych otoczony jest parkiem, założonym w 17 wieku i rozszerzonym na całe wzgórze zamkowe w następnym stuleciu. Pierwsza pisemna wzmianka o Kunsztacie pochodzi z 1279 roku, ale odkrycie fasady romańsko-gotyckiego pałacu zamkowego za arkadą zachodniego skrzydła zamku odkłada założenie pierwotnego zamku, polegającego na budowie muru obwodowego, pałacu zamkowego i wieży wejściowej na miejscu dzisiejszego zamku do połowy 13 wieku. »

Gotycki zamek z XIII w. przebudowany przez włoskich architektów w XVI i XVII wieku w stylu renesansowym. Wnętrza mieszczą cenne zbiory gobelinow flamandzkich, bibliotekę zamkową, galerię obrazow rodu Piccolominow. Wieża zamkowa jest dobrym punktem widokowym. Park francuski z egzotycznym drzewostanem. Zabytek kultury narodowej. »