Rozpoczynamy podróże od marzeń i planów, więc dlaczego nie zacząć od zaplanowania kolejnych ekscytujących przygód zwiedzania zamków?
Mając w pamięci te niezapomniane chwile spędzone na dziedzińcach zamku, odkrywając tajemnicze komnaty, przechadzając się po warownych murach i zanurzając się w atmosferę przeszłości, nie możemy się doczekać kolejnych podróży w poszukiwaniu kolejnych zamków i pałaców. Każde odkrycie jest jak magiczne spotkanie z historią, gdzie zamek nagle pojawia się w górze za zakrętem, budząc w nas podziw i ciekawość. Planując kolejne podróże, czujemy ekscytację i nieodpartą chęć kontynuowania naszej przygody, by wciąż odkrywać nowe miejsca, zanurzając się w ich historii i kulturze. Zwiedzanie zamków i pałaców to pasjonujący sposób na odkrywanie piękna architektury, a także zagłębianie się w opowieści, które te miejsca mają do opowiedzenia. Niech nasza podróż nigdy nie kończy się, ponieważ czekają na nas jeszcze nieodkryte zamki, które czekają na nasze zainteresowanie i zachwyt.
Włochy i jego południowy Tyrol to nie tylko malownicze krajobrazy i aktywny wypoczynek, ale także bogata historia i dziedzictwo kulturowe.
Włochy to kraj, który zachwyca swoją różnorodnością – od malowniczych winnic Toskanii, przez monumentalne katedry Florencji, po urokliwe wioski rozsiane wzdłuż wybrzeża Cinque Terre. Jednym z najbardziej fascynujących elementów włoskiego krajobrazu są jednak jego zamki, które skrywają opowieści z dawnych epok i oferują wyjątkową podróż w przeszłość. W samym Południowym Tyrolu można odkryć ponad 800 zamków i pałaców, z których każdy jest świadectwem bogatej historii tego regionu. Zamki te nie tylko dominują nad dolinami, wznosząc się na szczytach skalnych jak niezdobyte fortece, ale także wtapiają się w otaczającą je naturę, tworząc harmonijną całość z malowniczym krajobrazem. Od potężnych, średniowiecznych twierdz, które niegdyś broniły szlaków handlowych, po eleganckie, renesansowe rezydencje – Południowy Tyrol oferuje niezapomniane przeżycia dla miłośników historii, architektury i pięknych widoków. Każdy zamek ma swoją unikalną atmosferę, od surowych murów obronnych po bogato zdobione wnętrza, które przenoszą zwiedzających w czasie. Niezależnie od tego, czy podróżujesz samotnie, z rodziną czy przyjaciółmi, odkrywanie tych majestatycznych budowli pozwala poczuć magię dawnych wieków i zobaczyć Włochy z zupełnie nowej perspektywy.
Zamek Tirol
Włochy
Zamek Tirol to nie tylko najważniejszy historycznie zamek w Południowym Tyrolu, ale także miejsce, które pełni istotną rolę jako siedziba Państwowego Muzeum Kultury i Historii Regionalnej Południowego Tyrolu od 2003 roku. Muzeum to prezentuje fascynującą historię regionu, sięgającą od jego początków aż po dzień dzisiejszy. Na terenie zamku można zobaczyć wiele historycznych elementów, takich jak wykopaliska kościelne na przedzamczu, które ukazują trzy etapy budowy oraz trójapsydową halę z IX wieku. W pałacu południowym znajdują się również dwa romańskie portale, a kaplica zamkowa św. Pankracego, zbudowana jako kaplica podwójna, zachwyca gotycką dekoracją freskową. W Mushaus znajduje się rzekoma sala weselna hrabiny Małgorzaty z Tyrolu, znanej jako Maultasch. W wieży, ukończonej dopiero po 1902 roku, na 20 poziomach można podziwiać imponującą prezentację historii Południowego Tyrolu z XX wieku. Zabytkowy budynek folwarczny został przekształcony w specjalną przestrzeń wystawienniczą.
Zamek Trostburg
Włochy
Zamek Trostburg, położony na wschodnim zboczu wzgórza nad Ponte Gardena, przy wejściu do Val Gardena, jest jednym z najbardziej znanych zamków w okolicy. Od momentu otwarcia dla zwiedzających w 1977 roku zyskał sławę jako miejsce o niezwykłym znaczeniu historycznym. Jego historia sięga XII wieku, kiedy to w 1173 roku służył jako siedziba Cunratha de Trosperch, przodka panów z Kastelruth. Zamek przeszedł przez wiele rąk, należąc do Lordów Velthurns i Lordów Villanders, a od XIV do XX wieku był posiadłością arystokratyczną panów Wolkenstein-Trostburg. Pomimo starań szlachty o zachowanie zamku, budowla uległa pewnemu stopniowi niszczenia. Dzięki prywatnej inicjatywie Instytutu Zamków Południowego Tyrolu (Südtiroler Burgeninstitut) udało się ostatecznie uratować zamek przed całkowitym zniszczeniem. Warto zaznaczyć, że zamek Trostburg jest również domem rodzinnym późnośredniowiecznego minstrela Oswalda von Wolkensteina (1377-1445). Na terenie zamku kręcono także zdjęcia do niemieckiego filmu Steffena Zacke. Obecnie zamek jest siedzibą wspomnianego instytutu oraz Muzeum Zamków Południowego Tyrolu od 2005 roku. Można go zwiedzać w ramach wycieczek z przewodnikiem, a oferuje on interesującą wystawę stałą pt. "Zamki, budowle historyczne", prezentującą wierne modele zamków Południowego Tyrolu.
Zamek Reifenstein
Włochy
Zamek Tasso, znany również jako "Schloss Reifenstein" po niemiecku i "Castel Tasso" po włosku, jest jednym z najlepiej zachowanych zamków Południowego Tyrolu. Historia tego kompleksu sięga roku 1100, kiedy to został po raz pierwszy udokumentowany jako feudał należący do bawarskich hrabiów Lechsgmünd. W 1110 roku zamek przeszedł w ręce panów Stilves, którzy podjęli budowę i nazwali go "Reifenstein", zamkiem Tasso. W kolejnych stuleciach zamek wielokrotnie zmieniał właścicieli, aż w roku 1405 został nabyty przez panów z Sabiony. Później zamek stał się siedzibą arcyksięcia Zygmunta, a w 1470 roku został sprzedany niemieckiemu zakonowi rycerskiemu. Zakon ten posiadał zamek do swojej kasaty w 1813 roku, stale wzmacniając jego struktury obronne. Dziś zamek Tasso jest uznawany za najlepiej zachowany zespół zamkowy w Południowym Tyrolu, nigdy bowiem nie uległ zniszczeniu ani nie został przejęty. W skład kompleksu wchodzi także niewielka kaplica św. Zenona, w której odnaleziono trumny datowane na okres od IV do VIII wieku. Zwiedzający mają dostęp do 10 pokoi, które zachowały się w doskonałym stanie. Donżon pochodzi z XII wieku, natomiast wielka sala została zbudowana w XV wieku. Szczególnie interesująca jest Sala Zielona ze swoimi dekoracjami i fantastyczną późnogotycką drewnianą kratownicą.
Zamek Taufers
Włochy
Zamek Taufers dumnie góruje nad miastem Sand in Taufers, osadzony na szczycie góry Ahornach. Dziś jest jednym z najczęściej odwiedzanych zabytków w dolinie Ahrntal i uznawany za jedną z najpiękniejszych warowni w Południowym Tyrolu. Początki zamku Taufers sięgają roku 1100. W XV wieku kompleks został znacząco rozbudowany, lecz w kolejnych stuleciach popadał w ruinę. Największe prace renowacyjne przeprowadzono po 1977 roku, kiedy zamek przeszedł na własność Południowotyrolskiego Instytutu Zamkowego. Dzisiaj zamek Taufers jest otwarty dla zwiedzających, którzy mogą korzystać z przewodnika lub zwiedzać samodzielnie. Zwiedzanie obejmuje zespół bramny z mostami zwodzonymi, dziedziniec wewnętrzny, piwnicę żelazną, ogrodowe tereny, blanki, poddasze dawnej rezydencji oraz donżon, gdzie prezentowane są filmy dokumentalne o zamku. Z przewodnikiem można dodatkowo odwiedzić ponad 20 w pełni zachowanych pomieszczeń, w tym salę sądową, bibliotekę, kaplicę, pokój chorych i pokój kardynała. Szczególną uwagę zasługują zbrojownia, sala rycerska, tzw. "pokój duchów" oraz sala tortur.
Zamek Runkelstein
Włochy
Wznoszący się na północny zachód od Bolzano, zamek Runkelstein jest prawdziwym klejnotem, który kryje w sobie bogactwo średniowiecznej historii i sztuki. Jego początki sięgają 1237 roku, kiedy to został zbudowany przez panów z Wangen jako warownia kontrolująca szlaki handlowe. Nazwa "Runkelstein" wywodzi się od porfirowej skały, na której stoi, a która nosi inskrypcję "runchenstayn". W 1385 roku zamek został zakupiony przez bogatych kupców z Bolzano, Franz'a i Niklaus'a Vintlerów, którzy zlecili ozdobienie jego wnętrz wspaniałymi freskami. W ciągu wieków zamek przechodził przez różne ręce, przeżywając rozbudowy, pożary, uderzenia piorunów i eksplozje. W XIX wieku, dzięki staraniom Josefa von Görresa, freski zyskały uznanie jako cenny zabytek historyczny. Po częściowym zawaleniu północnej ściany w 1868 roku, większość malowideł uległa zniszczeniu. Jednak w efektownej operacji odbudowy, mur został przywrócony do pierwotnego stanu. W 1893 roku cesarz Franciszek Józef I oficjalnie przekazał zamek obywatelom Bolzano. Dziś zamek Runkelstein jest dostępny dla zwiedzających, którzy mogą dotrzeć do niego pieszo z centrum miasta w zaledwie 30 minut. Oprócz bogactwa historycznych fresków, zamek oferuje również swoim gościom atmosferyczną zamkową tawernę, tworząc niezapomnianą podróż w czasie po średniowiecznych dziejach regionu.
Zamek Prosels
Włochy
Zamek Prösels, majestatycznie usytuowany po prawej stronie, tuż przed miejscowością Völs, w regionie Prösels, to średniowieczna warownia o bogatej historii. Pierwsze wzmianki o zamku pochodzą z roku 1279, kiedy to figurował pod nazwą „Castrum Presile”. Jednakże prawdopodobnie został on zbudowany około 1200 roku przez panów z Völs, a swój obecny, okazały wygląd uzyskał w XVI wieku. W XVI wieku, za panowania namiestnika i burgrabiego Tyrolu, Leonarda von Völs, stary zamek został przebudowany na okazały zamek gotycki. Datę tych prac datuje inskrypcja na zewnętrznej bramie zamkowej na rok 1517. Zamek był siedzibą Leonarda Starszego von Völs aż do jego śmierci w 1530 roku. Zamek Prösels kryje w sobie nie tylko historię, ale także legendy, w tym procesy o czary, które miały tu miejsce 500 lat temu. Przez kolejne stulecia kompleks zmieniał właścicieli, a po śmierci ostatniego z nich w 1978 roku został nabyty przez Kuratorium Schloss Prösels GmbH. Po gruntownej renowacji zamek został udostępniony zwiedzającym w 1982 roku, stając się także miejscem koncertów, wystaw i przedstawień teatralnych. Wyjątkową atrakcją jest bogata kolekcja broni, a także możliwość przejażdżki w czasie na dziedzińcu zamkowym, odgrywając sceny z życia Oswalda von Wolkenstein, słynnego minstrela. Co więcej, zamek Prösels można zwiedzać z przewodnikiem również zimą, a dojazd do niego jest łatwy dzięki publicznemu autobusowi linii 176 (Seis - Völs), który zabierze Cię prosto pod jego mury, skąd można udać się na pieszą wędrówkę do Völs am Schlern przez Ums do Prösels.
Zamek Bruneck
Włochy
Zamek Bruneck dominuje nad panoramą miasta Brunico, jakby nadal czuwał nad jego mieszkańcami. Powstał w latach 1251–1288 z inicjatywy biskupa Bruno von Kirchberg jako element obronny terytorium w dolinie Val Pusteria. W tym samym okresie rozpoczęto budowę miasta u stóp zamku, które z czasem przyjęło nazwę Brunico od swej monumentalnej strażnicy. W XIV wieku zamek został rozbudowany przez biskupa Alberta von Enn, który wzniosł wokół twierdzy okrągły mur. Kolejni biskupi kontynuowali rozbudowę, aż książę-biskup Christoph von Schroffenstein nadał zamkowi obecny charakter, przekształcając go w rezydencję. Główne wejście zdobi późnogotycki portal z 1584 roku, kiedy to dostęp do zamku zapewniał most zwodzony. Donżon, stanowiący najstarszą część zamku, wciąż wznosi się dumnie za bramą. Wnętrze zamku skrywa liczne herby biskupów, którzy przez wieki rezydowali w jego murach. Chociaż wiele fresków straciło swoją pierwotną świetność, to nadal panuje tu wyjątkowa atmosfera, a liczne wydarzenia przyciągają rokrocznie tłumy turystów.
Zamek Karneid
Włochy
Około 3 km od Bolzano znajduje się wejście do doliny Val d'Ega, w dawnych wiekach strategicznej pozycji, która znajdowała się również na drodze do przełęczy Brennero. I właśnie tam, na stromym skalistym wzgórzu nad Cardano, w XIII wieku panowie von Greifensteiner zbudowali potężny zamek: „castrum de Curniet”. Z wyjątkiem krótkiej okupacji przez Fryderyka IV, zamek Cornedo pozostawał następnie w posiadaniu lordów von Lichtenstain od 1378 do 1760. Przez krótki czas znajdował się także w rękach gminy Bolzano. Dziś zamek Cornedo – po niemiecku „Burg Karneid”, po włosku „Castel Cornedo” – jeden z najpiękniejszych i najlepiej zachowanych zamków w Południowym Tyrolu, jest własnością rodziny barona Christopha von Malaisè. Dla zwiedzających udostępniono go w 2006 roku. Składa się z donżonu, wieży mieszkalnej i pałacu, wewnętrznego dziedzińca z fontanną, otwartych klatek schodowych i dwukondygnacyjnej loggii oraz okrągłego muru z krenelażem na jaskółczy ogon. Wewnątrz na szczególną uwagę zasługuje fresk „Triumf śmierci” z XIV w. oraz cenne romańskie malowidła ścienne w kaplicy św. Anny. Zamek Cornedo oferuje swoim gościom także wspaniały widok na doliny Valle Isarco i Valle dell'Adige, a także na Bolzano. Zapewne doceniali to już dawni znakomici goście: minstrel Oswald von Wolkenstein wykonywał tu swoje pieśni, Albrecht Dürer rysował na zamku kilka swoich szkiców, podobno zatrzymywał się tu Goethe podczas swojej podróży do Włoch i tyrolski bojownik o wolność Andreas Hofer również powinien był go odwiedzić. A jak dojechać do zamku Cornedo? W centrum Cardano, dzielnicy gminy Cornedo all'Isarco, znajdują się parkingi i przystanek autobusowy. Stamtąd do zamku można dotrzeć pieszo w 15 minut i można go zwiedzać podczas zwiedzania z przewodnikiem (wyłącznie po wcześniejszym umówieniu).
Zamek Churburg
Włochy
Na malowniczych wzgórzach nad Schluderns w Val Venosta w Południowym Tyrolu wznosi się imponujący zamek Churburg. Nazwa tego warownego zamku pochodzi od biskupów Chur, pierwotnych właścicieli posiadłości. Około 1255 roku książę-biskup Heinrich z Montfort zbudował ten zamek jako twierdzę przeciwko buntowniczym rycerzom z okolicznych terenów, którzy często byli w konflikcie z diecezją Chur. Jednak lokalizacja zamku nie była najlepsza z obronnego punktu widzenia, gdyż wzgórze, na którym go wzniesiono, nie oferowało naturalnej ochrony. Wkrótce po wybudowaniu, zamek został zdobyty przez konkurencyjne rody, a już w 1297 roku przeszedł w ręce panów von Matsch. Po wygaśnięciu tego rodu w 1504 roku, zamek stał się własnością hrabiów Trapp, którzy do dziś są jego właścicielami. Churburg wyróżnia się spośród innych zamków tym, że mimo burzliwej historii, nigdy nie został zniszczony ani przez wojnę, ani przez pożar. Dzięki temu, zamek zachował swój autentyczny wygląd, dając odwiedzającym unikalny wgląd w życie średniowieczne i renesansowe. Centralnym punktem kompleksu jest potężny donżon, wokół którego rozmieszczone są pałac, romańska kaplica oraz mury obronne. Na zewnątrz pierścieniowych murów znajdują się liczne wieże, bramy i kazamaty, a także rozległy ogród. Obecny charakter renesansowej rezydencji Churburg zyskał w XVI wieku. Z tego okresu pochodzą wspaniałe freski w środkowym korytarzu arkadowym. Drzewo genealogiczne rodów Matsch i Trapp, ozdobione scenami z bajek Ezopa, zdobi całe skrzydło zamkowe. Imponujący jest również pokój Jakuba, nazwany na cześć Jakuba Trappa VII, gdzie znajduje się jeden z najstarszych działających instrumentów klawiszowych, ozdobiony domowy organ z 1559 roku. Największą atrakcją zamku jest bez wątpienia jego zbrojownia, największa prywatna kolekcja zbroi na świecie, zachowana w pierwotnym stanie. Zbrojownia zawiera liczne cenne i artystyczne zbroje oraz broń z kilku wieków, w tym wyjątkową zbroję Ulricha IX z około 1450 roku, ważącą ponad 45 kg, wykonaną w mediolańskiej pracowni płatnerskiej. W sierpniu, zamek Churburg staje się areną corocznych gier rycerskich, największych tego typu w Alpach, przyciągających licznych widzów.
Zamek Castelbello
Włochy
Dziś, w sercu doliny Val Venosta, stoi niewielki zamek Castelbello, przypominający ilustrację z baśni. Ta urokliwa twierdza, osadzona na skalnej ostrodze wśród winnic i sadów jabłoniowych, nie posiadała nigdy rozbudowanych fortyfikacji, studni ani lochów – a przynajmniej nie zachowały się o tym żadne świadectwa. Być może niegdyś chronił ją most zwodzony i fosa, ale obecnie wiodą do niej jedynie starożytne okrągłe drzwi poprzedzone krótkim drewnianym mostem. Zamek, wzniesiony w średniowieczu, pełnił rolę strażnicy na starożytnej drodze Claudia Augusta, którą podróżowali kupcy i pielgrzymi. Obsadzony niewielkim garnizonem, był punktem poboru opłat, a nie miejscem epickich bitew. W 1531 roku przeszedł w ręce rodziny von Hendl, która przekształciła go w swoją rezydencję. Rozpoczęto wtedy rozbudowę zamku – dodano okazałe, okrągłe wieże z otworami strzelniczymi, a elewacje urozmaicono loggiami i zewnętrznymi klatkami schodowymi. Wnętrza ozdobiono freskami, wyposażono w marmurowe kominki i starannie urządzono. Na szczególną uwagę zasługuje kaplica zamkowa, gdzie sklepienie zdobią freski przedstawiające Pietę i czterech Ewangelistów, otoczonych malowanymi medalionami i herbem rodzinnym. Z kolei pokój zwany Erkerem – przytulny wykusz z widokiem na malownicze góry – do dziś prezentuje drzewo genealogiczne rodziny von Hendl. Bogactwo rodziny stopniowo topniało przez powodzie i pożary w XIX wieku. Hrabowie musieli sprzedać posiadłości, pola, a nawet zamkowe wyposażenie. W końcu Castelbello popadło w ruinę. Południowe skrzydło zamku stało się kompletnie nieużywane, co najlepiej obrazują czarno-białe zdjęcia z czasów, gdy jego wnętrza były już tylko pustymi murami porośniętymi drzewami. Ostatnią właścicielką zamku była hrabina Elvira von Hendl, która mieszkała tam samotnie aż do swojej śmierci w 1998 roku. Pomimo trudnych warunków – braku bieżącej wody i elektryczności – oraz zimowego chłodu, Elvira żyła w zamku z uporem i melancholią, przypominając o dawnej świetności rodu. W 1956 roku zamek został wykupiony przez państwo włoskie, a jego renowacja przywróciła mu dawną świetność. Obecnie Castelbello można zwiedzać z przewodnikiem, który odkrywa przed gośćmi historie i anegdoty związane z tą wyjątkową budowlą. Choć pomieszczenia są puste, to ich mury kryją opowieści o bogactwie, upadku i samotności, które odżywają na nowo wśród odwiedzających.
Zamek Valer
Włochy
Castel Valer to urokliwy średniowieczny zamek o rzymskich korzeniach, który został przebudowany między XIII a XVI wiekiem. Położony w malowniczej Val di Non w Trentino, u podnóża majestatycznych Dolomitów Brenta, zamek otacza krajobraz pełen bujnych sadów jabłkowych. Od 1438 roku jest własnością rodziny Spaur, która wykorzystuje go obecnie głównie jako miejsce organizacji wydarzeń. Zamek oferuje imponujące 88 w pełni umeblowanych sal i pokoi, dwie kaplice, trzy tarasy oraz rozległe ogrody. Otoczony terenem o powierzchni około 10 hektarów, Castel Valer stanowi wyjątkowe połączenie historycznego uroku i funkcjonalności. Przestrzenie takie jak pokoje, sale konferencyjne, tarasy, ogrody czy piwnice mogą być wykorzystywane indywidualnie lub w połączeniu, zależnie od charakteru organizowanego wydarzenia. W ostatnich latach pojawiły się plany sprzedaży zamku, które wzbudziły duże zainteresowanie. Zamek przez pewien czas znajdował się na rynku, ale ostatecznie hrabia Ulrico Spaur zdecydował się zatrzymać posiadłość. Jego decyzja była motywowana troską o zachowanie autentyczności Castel Valer, głęboko powiązanego z lokalną społecznością i stowarzyszeniami kulturalnymi. Współpraca z APT Val di Non odegrała kluczową rolę w podjęciu tej decyzji, zapewniając dalszą promocję kulturalną i otwarcia zamku dla publiczności. W trakcie wizyty zwiedzający mogą podziwiać bogactwo zamkowych przestrzeni, w tym Kaplicę św. Walerego, Salę Konną, most, dziedziniec, ogrody, piwnicę, Salę Emblematów, Salę Gotycką, Loggię i Loggiato oraz pokoje Madruzzo. Codziennie organizowane jest sześć wizyt, prowadzonych przez dwóch przewodników, którzy odbierają gości z kasy biletowej na placu Pilatiego w Tassullo. To niezapomniana okazja, aby poznać historię i urok Castel Valer w wyjątkowym otoczeniu.
Zamek Rodengo
Włochy
Castel Rodengo (Schloss Rodenegg lub Rodeneck) to imponujący średniowieczny zamek, usytuowany między Sciaves (Schabs) a Rio Pusteria (Mühlbach), w gminie Rodengo, w malowniczej dolinie Isarco. Twierdza została wzniesiona w 1140 roku przez Friedricha von Rodanka na skalistym cyplu górującym nad doliną. Pierwotnie zamek należał do rodu Rodank, który dzierżył go aż do wygaśnięcia linii około 1300 roku. Od 1491 roku posiadłość przejęli hrabiowie Wolkenstein-Rodenegg, potomkowie słynnego minstrela Oswalda von Wolkensteina. W XVI wieku dokonali oni znaczącej rozbudowy i renowacji zamku, przekształcając go w jedną z największych i najbardziej imponujących twierdz w okolicy, co utrzymuje się po dziś dzień. Obecnie zamek pozostaje w rękach potomków rodu Wolkenstein-Rodenegg. Część zamku, otoczona pięknym ogrodem, jest zamieszkana, a pozostała część udostępniona zwiedzającym jako muzeum. W jego wnętrzach znajdują się liczne meble z epoki późnego renesansu, które pozwalają przenieść się w czasie i poczuć atmosferę minionych wieków. Jednym z najcenniejszych elementów zamku są freski „Cykl Yweina”, odkryte w 1972 roku. Freski te, powstałe między 1200 a 1220 rokiem, są unikalnym przykładem średniowiecznej sztuki rycerskiej w Europie. Opowiadają one w 11 scenach legendę o Yweinie, jednym z rycerzy Okrągłego Stołu Króla Artura. Kolejną niezwykłą atrakcją jest więzienie „Lauterfresserloch”. Nazwa pochodzi od Matthiasa Pergera, skazanego na śmierć na stosie za czary w XVII wieku. To miejsce budzi zarówno fascynację, jak i dreszcz emocji, stanowiąc świadectwo burzliwej historii Castel Rodengo. Dzięki swojej bogatej historii, unikalnym dziełom sztuki i malowniczemu położeniu, Castel Rodengo jest jednym z najważniejszych zabytków w regionie, przyciągającym miłośników historii i architektury.
Zamek Schenna
Włochy
Zamek Schenna, będący własnością znanych tyrolskich rodzin szlacheckich, został wzniesiony w czasach Margarethe Maultasch i pozostaje jednym z najważniejszych kompleksów zamkowych Południowego Tyrolu. Jego historia, a także poprzedniego obiektu na tym miejscu, sięga XIV wieku. W 1350 roku Petermann von Schenna, burgrabia Tyrolu, przekształcił zamek Schenna w reprezentacyjną warownię. W wyniku częstych zmian właścicieli zamek był kilkakrotnie modyfikowany i odnawiany. Ostatecznie Arcyksiążę Johann dostosował go do standardów życia XIX wieku, wyposażając wnętrza w odpowiednie meble i dekoracje. Dziś zamek należy do hrabiów Merano, którzy są potomkami Arcyksięcia Jana i zamieszkują go do dziś. W zamku Schenna zwiedzający mogą podziwiać bogato zdobione wnętrza, galerię obrazów, imponującą kolekcję broni obejmującą okres od XII do XIX wieku, w tym francuskie armaty, oraz renesansową salę z piecem fajansowym z XVIII wieku. W zamku znajduje się także największa prywatna kolekcja pamiątek związanych z Andreasem Hoferem oraz portrety osobistości austriackich i tyrolskich. Wyjątkowe eksponaty przybliżają styl życia i kulturę minionych epok. Na zewnątrz częściowo zachowała się fosa otaczająca zamek. Na terenie kompleksu znajduje się również neogotyckie mauzoleum, w którym pochowani zostali Arcyksiążę Johann, jego żona Hrabina Anna Meran, ich syn Hrabia Franz Meran oraz jego żona Hrabina Teresa Lamberg. Zamek Schenna wznosi się nad miejscowością Schenna, w pobliżu Merano, będąc jednym z kluczowych zabytków regionu wakacyjnego Meraner Land. Jest to także jeden z nielicznych zamków, które były stale zamieszkane. Zamek można zwiedzać wyłącznie z przewodnikiem
Zamek Brunnenburg
Włochy
Zamek Brunnenburg w Dorf Tirol pochodzi z XIII wieku i został zbudowany na polodowcowym rumowisku skalnym ze stromymi zboczami, które znajduje się między wioską Dorf Tirol a zamkiem Tyrol. Jego budowniczymi była szlachecka rodzina Tarants z Tyrolu. Pierwotnie należący do diecezji Brixen, wkrótce został przekazany w lenno biskupowi Bruno przez hrabiego Meinharda II, który przypisał Brunnenburgowi rolę obronną na rzecz pobliskiego zamku Tyrol. W XIV wieku, po oblężeniu przez Czechów, zamek Brunnenburg doznał poważnych zniszczeń. W kolejnych stuleciach popadł w ruinę – już około 1600 roku był opisywany jako „stary i niszczejący”. Na początku XX wieku został zakupiony przez prywatnego inwestora, który zainicjował jego odbudowę. Zamek zyskał międzynarodową sławę pod koniec lat 50. XX wieku, kiedy amerykański poeta Ezra Pound wybrał go na swoją rezydencję. Pound ukończył tu swoje monumentalne dzieło „Cantos” i od 1962 roku aż do śmierci w 1972 roku był zarejestrowanym obywatelem Dorf Tirol. W zamku znajduje się miejsce pamięci poświęcone poecie. Posiadłość otaczają liczne legendy, w tym opowieści o ukrytym skarbie. Obecnie w zamku mieści się Muzeum Zamku Fontana, które koncentruje się na folklorze i sztuce ludowej. Szczególną atrakcją dla najmłodszych odwiedzających są zwierzęta gospodarskie zamieszkujące teren zamku. Można tu spotkać kozy, osły, króliki oraz rzadkie rasy zwierząt domowych, takie jak świnie mangalica i owce zackel. Do zamku Brunnenburg można dotrzeć wyłącznie pieszo. Spacer z parkingu w wiosce Tirolo zajmuje około 10 minut. Alternatywnie, zamek jest dostępny ze Szlaku Winnego Tirolo oraz Szlaku Jabłkowego Tirolo.
Zamek Thun
Włochy
Castel Thun, świadectwo dawnej potęgi i bogactwa jednej z najbardziej wpływowych rodzin Trentino, wciąż majestatycznie góruje nad Valle di Non. Jego imponująca sylwetka łączy elegancką architekturę z przestronnymi ogrodami i zaawansowanym systemem obronnym, na który składają się wieże, bastiony, fosy i mury. Wzniesiony w XIII wieku na wzgórzu o wysokości 609 metrów, z widokiem na malowniczą dolinę i wioskę Vigo di Ton, zamek przez wieki był rezydencją rodziny Thun, która zamieszkiwała go aż do 1992 roku. Budowla, będąca doskonałym przykładem zamkowej architektury Trydentu, zachowała swoje pierwotne wnętrza, bogatą kolekcję dzieł sztuki oraz bibliotekę z tysiącami książek. Typowa dla stylu gotyckiego struktura otoczona jest rozbudowanym systemem umocnień, obejmującym cztery wieże strażnicze, wały obronne, fosa i rotunda. Wśród nich szczególnie wyróżnia się „Hiszpańska Brama” z 1566 roku, nawiązująca do legendarnych podróży Giorgio Thuna do Hiszpanii. We wnętrzach zamku znajdują się liczne interesujące sale. Na parterze mieściły się pomieszczenia użytkowe, natomiast na piętrze reprezentacyjne pokoje, takie jak sala biskupia, gdzie nocował książę biskup Sigismondo Alfonso, sala kominkowa z pięknym renesansowym kominkiem, oraz sala zmarłych, w której wciąż można zobaczyć poczerniałe ściany noszące ślady dymu z pogrzebowych świec. Cztery narożne wieże – w tym wieża kurzu, wieża Francesco Agostino, wieża Basilio i wieża Biblioteki – wzmacniały pierwszą linię obrony. W tym samym okresie zamek zyskał zdobioną herbami bramę między dwoma wieżami więziennymi oraz wspomnianą wcześniej „Hiszpańską Bramę”, która mogła być wzorowana na artefakcie przywiezionym z Hiszpanii. W XVIII wieku książę biskup Domenico Antonio Thun zainicjował rozbudowę zamku, dodając monumentalne schody i sanktuarium San Giovanni Nepomuceno. Tomaso Giovanni Thun, książę biskup Passavii, kontynuował te prace, wznosząc nowe elementy oraz modyfikując wieżę donżon. Po erze napoleońskiej, podczas której część zamku została sprzedana, kompleks trafił w ręce Francesco Thuna z czeskiej gałęzi rodu. Razem z synem Zdenko odnowił on wnętrza zamku i zadbał o otaczające go ogrody w stylu włoskim. W 1992 roku prowincja Trydent nabyła zamek wraz z jego cennym wyposażeniem: obrazami, meblami, dokumentami oraz biblioteką zawierającą ponad 7300 tomów. Kaplica zamkowa, poświęcona św. Jerzemu, szczyci się XV-wiecznymi freskami szkoły niemieckiej. Atmosferę dawnego życia zamkowego dopełniają liczne portrety książąt i biskupów, ozdobne srebra, porcelana, powozy oraz inne przedmioty codziennego użytku, które świadczą o luksusowym stylu życia dawnych mieszkańców.