Mając w pamięci te niezapomniane chwile spędzone na dziedzińcach zamku, odkrywając tajemnicze komnaty, przechadzając się po warownych murach i zanurzając się w atmosferę przeszłości, nie możemy się doczekać kolejnych podróży w poszukiwaniu kolejnych zamków i pałaców. Każde odkrycie jest jak magiczne spotkanie z historią, gdzie zamek nagle pojawia się w górze za zakrętem, budząc w nas podziw i ciekawość. Planując kolejne podróże, czujemy ekscytację i nieodpartą chęć kontynuowania naszej przygody, by wciąż odkrywać nowe miejsca, zanurzając się w ich historii i kulturze. Zwiedzanie zamków i pałaców to pasjonujący sposób na odkrywanie piękna architektury, a także zagłębianie się w opowieści, które te miejsca mają do opowiedzenia. Niech nasza podróż nigdy nie kończy się, ponieważ czekają na nas jeszcze nieodkryte zamki, które czekają na nasze zainteresowanie i zachwyt.
Republikę Czeską faktycznie można nazwać "krajem zamków i pałaców" ze względu na bogactwo i różnorodność tych historycznych budowli. Poniżej przedstawiam opis Czech pod względem ich zamków i pałaców: Czechy są znane na całym świecie ze swojego dziedzictwa zamków i pałaców, które stanowią ważną część krajobrazu i historii kraju. Znajdują się one w różnych miejscach, takich jak skaliste wzgórza, zalesione zbocza czy nad malowniczymi rzekami, dodając uroku i niepowtarzalnego charakteru tym już pięknym miejscom. W całej Republice Czeskiej można znaleźć około 3000 zamków i pałaców, z których wiele ma wyjątkowe znaczenie historyczne i architektoniczne.
Gotycki zamek z XIII w. przebudowany przez włoskich architektów w XVI i XVII wieku w stylu renesansowym. Wnętrza mieszczą cenne zbiory gobelinow flamandzkich, bibliotekę zamkową, galerię obrazow rodu Piccolominow. Wieża zamkowa jest dobrym punktem widokowym. Park francuski z egzotycznym drzewostanem. Zabytek kultury narodowej.
Gotycki zamek, jeden z najstarszych morawskich zamków, stopniowo przebudowywany na renesansowy i barokowy zamek. Dostępne wnętrza prezentują odwiedzającym zamek kulturę życia ostatnich arystokratycznych właścicieli i najstarsze pomieszczenia pierwotnego zamku. Cenny kompleks zabudowań zamkowych otoczony jest parkiem, założonym w 17 wieku i rozszerzonym na całe wzgórze zamkowe w następnym stuleciu. Pierwsza pisemna wzmianka o Kunsztacie pochodzi z 1279 roku, ale odkrycie fasady romańsko-gotyckiego pałacu zamkowego za arkadą zachodniego skrzydła zamku odkłada założenie pierwotnego zamku, polegającego na budowie muru obwodowego, pałacu zamkowego i wieży wejściowej na miejscu dzisiejszego zamku do połowy 13 wieku.
Zamek Jánský Vrch wznosi się na skalistym wzgórzu ponad miastem Javorník, będącym najbardziej wysuniętym na północ punktem Kraju Północnomorawskiego. Historia zamku związana jest z biskupstwem wrocławskim, które od 1348 r. było właścicielem obiektu i dóbr jeseníckich. Trasy zwiedzania obejmują pomieszczenia reprezentacyjne, ekspozycję fajek (jedną z największych w Czechach), zaplecze gospodarcze zamku oraz strychy. Dużą wartość techniczną i artystyczną ma zachowane we wnętrzach i na dziedzińcu oryginalne oświetlenie gazowe. Niezwykle cenna jest także kolekcja historycznych tkanin, obejmująca m.in. 180–200-letnie firany.
Początki zamku sięgają 1 połowy 13 wieku. Został założony przez króla czeskiego jako strategicznie obronna twierdza i jako ośrodek z jurysdykcją i tak zwanymi prawami łowieckimi. Nigdy nie został całkowicie podbity. Najstarsza część zamku składała się z wież obronnych z mazakiem mieszkalnym, pałacu i kaplicy. Kaplica została zbudowana w latach 80-tych 13 wieku przez kamieniarza praskiego za panowania Przemysła Ottokara II. Zamek pozostał w stałym posiadaniu króla do połowy 16 wieku, ale często był zastawiany rodzinom szlacheckim. Pod koniec 15 wieku był własnością panów Cimburk, pod którymi zbudowano reprezentacyjną salę rycerską w stylu późnogotyckim. W 1520 roku zamek przeszedł na własność prywatną i od 16 do 20 wieku był stopniowo własnością morawskich rodzin panów Žerotína, Zástřizla, Petřvaldský'ego z Petřvald i Berchtold. W Buchlovie przeprowadzono modyfikacje budowlane w duchu renesansu i baroku. Zamek jest uznany za narodowy zabytek kultury, jest zarządzany przez Narodowy Instytut Dziedzictwa, ÚPS w Kromieryżu.
Oryginalna gotycka twierdza wodna została przebudowana w drugiej połowie 16 wieku na renesansowy zamek z arkadowym dziedzińcem. Siedziba przeszła kilka przebudów, jedna z najważniejszych miała miejsce na początku 18-go wieku, kiedy dodano barokową kaplicę z freskami Jana Kryštofa Handkego, a otaczający teren przyjął formę ogrodu francuskiego. Losiny są nierozerwalnie związane z rodziną panów Žerotína, którzy rezydowali tu do 1802 roku, kiedy to sprzedali majątek Liechtensteinom. Ekspozycja zamku wysokiego pozwala zajrzeć do oryginalnych renesansowych i wczesnobarokowych wnętrz, późnobarokowej kaplicy i rozbudowy Empire. Zwiedzający mogą podziwiać jeden z najstarszych pieców kaflowych w naszym kraju, unikalną kolekcję złoconych skórzanych tapet z 17 wieku lub przypomnieć sobie niesławne procesy czarownic. W ramach wycieczki z przewodnikiem dostępna jest również część kolekcji broni Žerotín.
Zamek Hrubý Rohozec należy do dominant i najstarszych zabytków budowlanych Turnovska. Został założony w drugiej połowie XIII wieku, w przeszłości był kilkakrotnie przebudowywany. Służył jako siedziba rodowa Vartenberków, Krajířów i Desfoursów. Obecnie Hrubý Rohozec jest dostępny dla zwiedzających. Czteroskrzydłowy zamek oferuje zwiedzającym ponad dwadzieścia umeblowanych pomieszczeń, obrazy i inne wyposażenie w różnych stylach artystycznych. Do najpiękniejszych pomieszczeń zamku należy biblioteka z galerią portretów właścicieli oraz nowogotycki pokój jadalny w postaci sali rycerskiej. Ciekawostką są obrazy alegorie z życia mężczyzny oraz alegorie z życia kobiety.
Pałac Lednicki – neogotycki pałac znajdujący się w Lednicach w kraju południowomorawskim, w Czechach, przy granicy z Austrią, kilkadziesiąt kilometrów od Brna. Jest on jednym z najważniejszych zabytków kompleksu lednicko-valtickiego. Dawniej na miejscu dzisiejszego pałacu stała twierdza, którą margrabia Przemysł podarował Lichtensteinom, a o której wzmiankę znaleźć można już w dokumencie z 1222 roku. W XVI wieku twierdzę przebudowano na renesansowy pałac, który w następnym stuleciu przebudowano na rezydencję barokową. Później, w XVIII wieku, Jerzy Wingelmüller przebudował obiekt po raz ostatni – tym razem nadając mu styl nowogotycki. Fasady zostały wtedy ozdobione licznymi balkonami, wieżyczkami, wykuszami itp. W XIV wieku Liechtensteinowie kupili znajdujący się niedaleko pałac w Valticach, a z terenów otaczających obydwie rezydencje utworzyli park. Nieopodal zamku powstały w tym czasie oranżeria i minaret. W XIX wieku cały teren urozmaicono jeszcze wieloma zabytkowymi dziś budowlami.